کودهایی که از مواد شیمیایی معدنی تشکیل شده اند، غیر آلی نامیده می شوند. عناصری که در این نوع کودها وجود دارد در واقع همان عناصری هستند که در کودهای آلی پیدا می کنید، با این تفاوت که در کود آلی، عناصر مستقیماً از منابع حیوانی یا گیاهی تأمین می‌شوند، ولی در کودهای آلی از طریق فرآیندهای شیمیایی تولید می‌ گردند.

بیشتر کودها از سه عنصر اصلی شامل: نیتروژن (N)، فسفات (P) و پتاسیم (K) که همه گیاهان به آنها نیاز دارند تشکیل شده اند. برخی از کودها حاوی ریز مغذی هایی مانند کلسیم، منیزیم یا آهن نیز هستند. تفاوت بین کودهای آلی و معدنی در این است که کود معدنی برای گیاهان، مواد مغذی را به شکل خالص آن ها تحویل می دهد به طوری که بلافاصله در دسترس گیاه قرار می‌گیرد، اما در کودهای آلی، ابتدا باید توسط میکروارگانیسم های زنده خاک تجزیه شوند تا مواد مغذی در دسترس گیاهان قرار گیرند. این فرآیند تجزیه باعث می‌شود گیاهان در برابر بیماری‌ها و آفات مقاوم‌ تر شوند، زیرا مواد آلی خاک را برای طولانی مدت فراهم می‌ کنند. با این وجود استقبال کودهای معدنی در میان کشاورزان بیشتر است زیرا مانند کودهای آلی نیاز به تجزیه بیشتر ندارد و لذا راه حل سریع الاثری برای کمبود عناصر غذایی در گیاه هستند.

به این نوع کودها، کودهای شیمیایی یا مصنوعی و یا سنتزی نیز گفته می‌ شود زیرا از مواد شیمیایی مانند نیتروژن (N)، فسفر (P) ، پتاسیم (K) و سایر عناصرشیمیایی در کارخانه‌ها تولید می‌ شوند. کودهای شیمیایی برای رشد گیاه بسیار موثر هستند، اما استفاده از این کودها می‌تواند نگران کننده باشد زیرا ممکن است به منابع آب محلی سرازیر شوند یا به ارگانیسم های خاک مانند کرم های خاکی آسیب برسانند و علاوه بر این، کوددهی بیش از حد با مواد مصنوعی آلودگی محیط زیست و گرم شدن کره زمین را سرعت بخشیده و فعالیت میکرو ارگانیسم های خاک (موجودات خاکزی) را مختل می کند.

https://sepaneh.com/agriculture-fertilizer